Add parallel Print Page Options

Iyong pinupuyat ang mga mata ko: ako'y totoong nababagabag na hindi ako makapagsalita.

Aking ginunita ang mga araw ng una, ang mga taon ng dating mga panahon.

Aking inaalaala ang awit ko sa gabi: sumasangguni ako sa aking sariling puso; at ang diwa ko'y masikap na nagsiyasat.

Read full chapter