Add parallel Print Page Options

Kaya't iiyak ako ng iyak ng Jazer
    dahil sa puno ng ubas ng Sibma;
didiligin kita ng aking mga luha,
    O Hesbon at Eleale;
sapagkat ang sigawan sa iyong bunga
    at sa iyong pag-aani ay nahinto.
10 At ang kasayahan at kagalakan ay inalis
    mula sa mabungang lupain,
at sa mga ubasan ay hindi inawit ang mga awitin,
    walang ginawang mga pagsigaw,
walang manyayapak na gumagawa ng alak sa pisaan;
    aking pinatigil ang awitan sa pag-aani.
11 Kaya't ang aking kaluluwa ay tumataghoy na parang alpa para sa Moab,
    at ang aking puso para sa Kir-heres.

Read full chapter