Add parallel Print Page Options

Naparam na ang karangyaan ng Jerusalem.
    Ang kanyang mga pinuno'y parang mga usang di makasumpong ng pastulan;
    nanghihina na sa pag-iwas sa mga humahabol sa kanila.

Ngayong ang mga taga-Jerusalem ay nasa panahon ng pagdadalamhati at paggala, nagugunita nila ang maliligayang araw na nagdaan.
    Nang mahulog sila sa kamay ng kaaway ay walang sinumang sa kanila'y umalalay;
    nang sila'y bumagsak, sila'y kinutya ng mga sumakop sa kanila.

Mabigat ang nagawang kasalanan ng Jerusalem, kaya't siya'y naging katatawanan; itinatakwil na siya ng mga pumupuri noon sa kanya.
    Sa matinding kahihiyan mukha'y tinakpan,
    sa isang sulok nanaghoy na lamang.

Read full chapter